İyot Tedavisi Nedir?
Radyoaktif iyot tedavisi atom tedavisi olarak da bilinir. Radyoaktif iyot tedavisi; tiroit kanserinin tedavisinde kullanılan bir yöntemdir. Radyoaktif iyot tedavisi, zehirli guatr ve hipertiroitiye neden olan durumlarda en etkili tedavilerden biridir. Ayrıca, tiroit kanserinde ameliyatı takiben de uygulanır. Burada amaç, geri kalan tiroit dokusunu, lenf nodunda veya vücudun diğer kısımlarında kalan tiroit kanser hücreleri yok etmektir.
Nasıl Uygulanır?
Uygulaması kolaydır, sıvı şekilde veya bir adet kapsül şeklinde ağızdan verilir. 3 saat açlık gerekir. Hastanın 3 hafta düşük iyot diyeti yapmış olması istenir.
Radyoaktif İyot Tedavisinin Zararı Var mı?
Tükürük bezlerinde normal olarak radyoaktif iyot tutulumu olması nedeniyle hasar oluşabilir veya geçici olarak iltihaplanabilir. Bazen kalıcı ağız veya göz kuruluğu oluşabilir.
Radyoaktif İyot Tedavisinin Avantajları Nelerdir?
Ağızdan kapsül yoluyla alınan ve yan etkisi az olan bir tedavidir. Hem hipertiroiti (toksik guatr, zehirli guatr) tedavisinde, hem de tiroit kanserlerinde (papiller ve foliküler tip) ameliyattan sonra kalan hücrelerin tahrip edilmesinde oldukça yüksek başarı oranlarına sahiptir. Nüks etmiş metastaz yapmış hastalık söz konusu ise radyoaktif iyot tedavisi daha yüksek tekrarlayan dozlarda uygulanabilir.
Tiroit Kanserinde İyot Tedavisi
Radyoaktif iyot tedavisinin diğer uygulama alanı tiroit kanseridir. Tiroit kanseri tanısı almış hastaların tiroit bezlerinin tamamı ameliyat ile alınır. Fakat hemen tüm hastalarda geride ameliyat esnasında göz ile görülemeyen fakat radyoaktif iyot sintigrafisi ile saptanabilen odaklar kalır. Geride kalan dokuda küçük kanserli odakların olma olasılığına karşın 1 cm üzerinde kanseri saptanan tüm hastalara radyoaktif iyot uygulanır. Bu işleme ablasyon veya yok etme adı verilir. Ancak kanser 1 cm altında ise radyoaktif iyot uygulanması tartışmalıdır, nüks riskine göre değerlendirme yapılabilir. Kanserli hastalarda ablasyon dışında diğer bir uygulama ameliyatla tam olarak çıkarılamamış veya kemik ve akciğer gibi uzak organlara veya lenf bezlerine yayılmış ya da nüks etmiş hastalarda tedavi amaçlı kullanımdır.
